„Pan sam da wam znak:
Oto PANNA pocznie i porodzi Syna,
i nazwie Go imieniem EMMANUEL”
(Iz 7,14)
BÓG Z NAMI
Proroctwo przytoczone w naszym motto wypowiedział prorok Izajasz w VIII w. przed Chr. Ponad 2000 lat temu Bóg spełnił tę obietnicę. Opisał to święty Łukasz w swojej Ewangelii (Łk 2, 1-20).
Po raz kolejny w naszym życiu możemy przeżywać i celebrować Tajemnicę Wcielenia Boga. W tym roku czynimy to jednak w specyficznych i trudnych warunkach. Izolacja społeczna, odosobnienie, niepokój o „dzień jutrzejszy”, a czasami choroba, bieda czy doświadczenie śmierci bliskich – to okoliczności, w których chce przyjść do nas Jezus Chrystus. Chce być z nami i wśród nas – „tutaj i teraz”. Nie oczekuje na czas, gdy będziemy zdrowi, silni, bogaci i pewni siebie. Nie są dla Niego najważniejsze nasze wysprzątane i przystrojone mieszkania, suto zastawione stoły czy prezenty pod choinką.
Miejscem Narodzenia Zbawiciela była grota pasterska w Betlejem. Nie hotel, nie szpital, a nawet nie biedne jakieś mieszkanie. Żłób został zaadaptowany na dziecięce łóżeczko. W grocie przebywały prawdopodobnie zwierzęta. Nie pachniało kwiatami czy markowymi perfumami. Warunki tych Narodzin urągały godności człowieka, a co dopiero Boga. A jednak takie wybrał dla Jezusa Bóg. Nie mógł wybrać dla swego „Jedynaka” czegoś „extra” ? Owszem, mógł. Ale przez to wszystko pokazał światu, że schodząc do nas w Jezusie Chrystusie chce być z nami w naszej nędzy i cierpieniu.
Przyjmij Go zatem w takich warunkach jakie masz. Zrób Mu żłóbek ze swojego serca. Zaśpiewaj cicho kolędę. Poproś Jego Mamę, aby Ci Go zawsze ukazywała – tak, jak betlejemskim pasterzom. Wołaj do Jego Opiekuna – Józefa, abyś potrafił(-a) o Jezusa zadbać i bronić Go, gdy przyjdzie czas składania świadectwa wiary. Przytul i nie wypuszczaj, by się nie zagubił w Twoim życiu.
Posłuchaj przez chwilę, co o Bożym Narodzeniu śpiewa artysta:
Pamiętając o Bogu, który w Jezusie Chrystusie stał się jednym z nas i dał nam w Eucharystii Siebie jako „Pokarm na życie wieczne”, podzielmy się białym opłatkiem. Niech będzie on wyrazem naszej miłości, wdzięczności, życzliwości i szacunku tak do Boga jak i do drugiego człowieka. Niech jego podzielenie między sobą w dniu wigilijnym napełni nas szczęściem, radością, pojednaniem i pokojem.
Modlitwa na Boże Narodzenie:
Panie Jezu Chryste, Jednorodzony i wieczny Synu Boży,
a w pełności czasu prawdziwy Synu Najświętszej Maryi Panny,
w stajence betlejemskiej narodzony.
Upadam na twarz przed Tobą
i wraz z Najświętszą Matką Twoją
i świętym Józefem oddaję Ci najgłębszy hołd.
Z czcią też całuję ubogi żłóbek,
który był pierwszym tronem miłości Twojej.
Za miłość nieskończoną, która Cię tu sprowadziła,
oddaję Ci serce moje i całego siebie.
Daj mi niewinność i miłość Twej Najświętszej Matki,
czystość i wiarę świętego Józefa,
pokorę i prostotę pastuszków.
Racz duchowo narodzić się w moim sercu;
niech ono będzie miłą dla Ciebie kolebką!
Odtąd, chcę Cię jak najgoręcej miłować,
żyć tylko dla Ciebie i w Tobie,
by być godnym oglądania Cię w Twoim niebieskim Królestwie. Amen.
Opracowanie: Artur Skinder